تعریف درآمد
درآمد پولی است که یک فرد یا یک شرکت در قبال کالاها یا خدماتی که برای دیگران ارائه کرده و یا سرمایه گذاری‌هایی که داشته است، به دست می‌آورد.
معمولاً درآمـد برای تأمین مخارج روزانه مصرف می‌شود.
درآمـد از طریق ضرب قیمت فروش کالاها و خدمات در تعداد واحدها یا مقدار فروخته شده محاسبه می‌گردد.
برای محسابه درآمد روش‌های مختلفی وجود دارد
به محض اینکه کالا یا خدماتی به فروش می‌رسد، درآمـد حاصل از آن شناسایی و ثبت می‌شود. حتی اگر یک ریال هم بابت ارسال کالاها برای مشتری پولی دریافت نشده باشد. به همین دلیل ضروری است که صورت جریان وجوه نقد بررسی شود تا مشخص شود یک شرکت چه قدر در دریافت پول از بدهکاران مؤثر عمل می‌کند. از طرف دیگر، حسابداری نقدی فقط فروش‌هایی را به‌عنوان درآمد شناسایی می‌کند که پول آن‌ها توسط مشتری پرداخت شده باشد. وقتی پول نقد به شرکت پرداخت می‌شود، به‌عنوان “دریافتی” شناخته می‌شود تا تفاوت آن از درآمـد مشخص گردد. داشتن دریافتی‌ها بدون درآمد نیز امکان‌پذیر است. اگر مشتری از قبل برای خدمتی که هنوز ارائه نشده یا کالایی که تحویل داده نشده پول پرداخت نماید، به آن پیش دریافت درآمد گفته می‌شود.
توجه : اولین چیزی که در صورت سود و زیان شرکت ظاهر می‌شود درآمد است
هزینه ها از درآمد کسر می‌شوند تا سود عملیاتی و درنهایت سود خالص و سود هر سهم به دست آید.
درآمد همچنین می‌تواند به “درآمدهای عملیاتی” و “درآمدهای غیرعملیاتی” که از سایر منابع سرچشمه می‌گیرد، تقسیم شود.
چون این درآمد غیرعملیاتی اغلب قابل پیش‌بینی یا تکرارشونده نیستند، در این صورت می‌توانند با عنوان رخدادها یا سودهای یک‌دفعه‌ای در نظر گرفته شوند. برای مثال، درآمد حاصل از فروش یک دارایی، ثروت بادآورده سرمایه گذاری ها یا دریافت خسارت از طریق دعوی قضایی به‌عنوان درآمـد غیرعملیاتی در نظر گرفته می‌شوند.
سرمایه گذاران اغلب درآمـد شرکت و سود خالص آن را به‌صورت جداگانه برای تعیین سلامت یک شرکت در نظر می‌گیرند زیرا این امکان وجود دارد که درنتیجه کاهش هزینه‌ها سود خالص شرکت رشد کند درحالی‌که درآمد همچنان ثابت باقی بماند. چنین موقعیتی حاکی از رشد درازمدت خوبی برای شرکت نیست.
وقتی شرکت‌های سهامی درآمدهای سه‌ماهه خود را گزارش می‌دهند، در این بین دو چیز بیشترین توجه را به خود جلب می‌کند که معمولاً درآمـد و سود هر سهم است.
حرکت بعدی قیمت در سهام معمولاً به اینکه آیا شرکت انتظارات تحلیلگران را در مورد سود هر سهم برآورده کرده یا از دست داده مربوط می‌شود.
ازنظر دولت، درآمد پولی است که از مالیات، هزینه ها، جریمه‌ها، کمک‌های بلاعوض دولتی یا نقل و انتقالات، فروش اوراق بهادار، حقوق معدنی و حقوق منابع و همچنین فروش هایی که انجام می‌دهند دریافت می‌شود.
برای سازمان‌های غیرانتفاعی، درآمد اغلب به‌عنوان “دریافتی‌های ناخالص” قرارمی‌گیرد که اجزای آن شامل کمک‌های مالی اشخاص، بنیادها و شرکت ها، کمک‌های مالی نهادهای دولتی، سرمایه گذاری‌ها، فعالیت‌های جذب سرمایه و هزینه‌های عضویت است.
در حسابداری شخصی بیشتر افراد درآمـد خود را از طریق دریافت حقوق کاری که انجام می‌دهند یا سرمایه گذاری در دارایی های مالی مثل سهام، اوراق مشارکت و املاک به دست می‌آورند.
در بیشتر کشورها، درآمـد حاصله توسط دولت قبل از دریافت آن مالیات‌بندی می‌شود. مالیاتی که دولت‌ها از محل درآمد شهروندان دریافت می‌کنند، بودجه مخارج دولت را آن‌طور که ارگان قانون‌گذار (در ایران مجلس شورای اسلامی) مشخص کرده تأمین می‌کند.
